Boże Ciało to święto w tradycji ludowej, które w Kościele katolickim jest obchodzone jako Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej. W roku 2021 święto Bożego Ciała przypada w czwartek 3 czerwca. W Polsce Boże Ciało jest dniem wolnym od pracy i nauki szkolnej. Jest też świętem nakazanym i powinniśmy uczestniczyć w Mszy św., o ile nie ma przeciwskazań.
Boże Ciało czyli kościelne święto Eucharystii, zostało ustanowione w Belgii w 1246 roku. W 1264 Papież Urban IV, wprowadził je do kalendarza liturgicznego. Uroczystość ta została ustanowiona po niezwykłych widzeniach przeoryszy konwentu Augustynianek św. Julianny z Cornillon (urodziła się w 1193 roku w Retinnes koło Liège, zmarła w dniu, który przepowiedziała tj. 5 kwietnia 1258 roku w Fosses.). Według zapisków błogosławiona Julianna widziała jaśniejącą tarczę z ciemną plamą. Jej wizje zinterpretowano jako brak w kalendarzu święta, które uczciłoby Najświętszy Sakrament. Stąd ustanowienie w kalendarzu liturgicznym dnia dla jego uczczenia. W XIII wieku święto wprowadzono już w całym kościele. Zaczęły towarzyszyć mu procesje. Początkowo w trakcie procesji niesiono tylko krzyż z Najświętszym Sakramentem. Ale z czasem obchody zaczęły się rozszerzać i organizowano procesje do 4 ołtarzy. Przenoszenie Eucharystii ulicami miast nabrało charakteru symbolicznego. Dawało poczucie ochrony przed niebezpieczeństwami.
Do Polski święto Bożego Ciała dotarło w 1320 roku, wtedy po raz pierwszy liturgia Bożego Ciała została odprawiona w Krakowie, przez biskupa Nankera. Procesje Bożego Ciała zostały wprowadzone 200 lat później, Polska jest jedynym krajem, gdzie w każdej parafii odbywają się procesje od XV wieku, aż po dzień dzisiejszy. W trakcie procesji wierni zatrzymują się przy czterech ołtarzach, przy których następuje odczytanie fragmentu Ewangelii. Liczba „cztery” jest symbolem właśnie czterech Ewangelii oraz czterech stron świata. Na koniec procesji wiernym udzielane jest błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem, na wszystkie cztery strony świata.
Ceremonia Bożego Ciała, ma na celu rozszerzanie kultu Chrystusa w Eucharystii. Kraków, który jest kolebką tradycji Bożego Ciała, od najdawniejszych czasów słynął z barwnych i okazałych procesji. Udział w nich brali biskupi, księża, zakonnicy, a nawet do początku XVII wieku, Królowie Polscy ze swym dworem. Procesja nie mogła odbyć się bez udziału wiernych. Udział więc również brali, rajcy miejscy, bractwa kupieckie, wojskowi w odpowiednim umundurowaniu, profesorowie w swych togach, studenci i uczniowie, oraz zwykli obywatele. Największa procesji w Krakowie zaczyna się na Wawelu i kończy w Kościele Mariackim.
Procesje Bożego Ciała mają powiązane ze sobą różne, zwyczaje, tradycje i wierzenia. Najbardziej popularnym zwyczajem jest zabieranie, gałązek brzózek, które przyozdabiają ołtarze do domu. W dawnych czasach, wierzono, że brzozowa witka skutecznie chroni od czarownic i chroni przed czarami. Obok zrywania brzozowych gałązek, mamy zwyczaj wicia wianków. W przeszłości wianki do kościoła zanoszono w dzień Bożego Ciała, pozostawały tam przez całą oktawę, aby nabrały świętej mocy. Dopiero ostatniego dnia zabierano je do domu. Obecnie wianki do kościoła zanosimy w ostatnim dniu oktawy, następnie umieszczane są za obrazem świętych, nad oknami a także przy wejściu do domu. Do sporządzania wianków, używało się zazwyczaj ziół: róż, mięty, rozchodnika, macierzanki, kopytnika, grzmotnika, jaśminu. Wianki poświęcone w Boże Ciało lub ostatniego dnia oktawy chroniły domowników, przed burzą, piorunami, urokami i nieszczęściem. Miał też chronić zwierzęta gospodarcze.
Piękną tradycją w czasie procesji Bożego Ciała jest sypanie kwiatów, pod stopy kapłana niosącego Hostię.
Zwyczaj ustawiania czterech ołtarzy na drodze procesji pojawił się w Polsce w XVI wieku. Procesja do ołtarzy jest odwołaniem do czterech Ewangelii:
Przy pierwszym ołtarzu czytana jest Ewangelia wg św. Mateusza, odwołująca się do ostatniej wieczerzy. Nawiązuje ona do ustanowienia Eucharystii przez Jezusa.
Przy drugim ołtarzu odczytywana jest Ewangelia wg św. Marka, która opisuje rozmnożenie chleba. To symbolicznie pokazuje, iż dobro można pomnożyć tylko przez dzielenie się z innymi.
Przy trzecim ołtarzu odczytywana jest Ewangelia wg św. Łukasza, która opowiada o zaproszonych na ucztę. Eucharystia jest przedstawiona jako droga do nieśmiertelności.
Przy czwartym ołtarzu czytana jest Ewangelia wg św. Jana, która przedstawia Eucharystię jako symbol zjednoczenia.
Niektórzy twierdzą, iż cztery ołtarze odnoszą się do żywiołów. Inni twierdzą, iż symbolizują cztery strony świata. Czwórka to symbol biblijny, który przedstawia właśnie cztery strony świata i cztery ewangelie. Zwyczaj ich czytania przy ołtarzach jest stosunkowo nowy, pochodzi z lat 60-tych XX wieku.
Współcześnie Boże Ciało jest często okazją do zorganizowania tzw. długiego weekendu. Wystarczy wziąć jeden dzień urlopu i można udać się na weekend SPA lub wyjechać za miasto na majówkę lub czerwcówkę, czy też nad morze.
Ze względu jeszcze na ograniczenia pandemiczne, w naszej Parafii rozpoczniemy procesję Bożego Ciała po Mszy świętej o godz. 9.30 i pójdziemy ulicami: Ks. J. Popiełuszki, Kościelną, Cichą i zakończymy w kościele błogosławieństwem na cztery strony świata, prosząc o błogosławieństwo dla naszych Parafian.
Symbolika czterech ołtarzy będzie zastąpiona niesieniem w procesji Ewangeliarza który wskazuje na wszystkie wymiary związane z czytaniem czterech Ewangelii: ustanowienia Eucharystii przez Jezusa Chrystusa, Eucharystia jako dobro które można pomnożyć tylko przez dzielenie się z innymi, Eucharystia to droga do nieśmiertelności i Eucharystia jako znak jedności.